- bînamaz
- (F.)[ زﺎﻤﻥ ﯽﺑ ]beynamaz.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
bînamaz
Look at other dictionaries:
binamaz — bȋnamāz m DEFINICIJA reg. pejor. onaj musliman koji ne obavlja redovno svakodnevne molitve, koji ne obavlja namaze ETIMOLOGIJA tur. ← perz. bī: bez + namāz v. namaz … Hrvatski jezični portal
binamaz — f. namazsız … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
beynamaz — sf., din b., Far. bīnamāz Namaz kılmayan (kimse) … Çağatay Osmanlı Sözlük
BEYNAMAZ — (Bak: Bînamaz … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
